داستان کوتاه در ایران، جلد دوم، داستانهای مدرن
چاپ چهارم، تهران: انتشارات نیلوفر، ۱۳۹۹
(نامزد مرحلهی نهایی چهارمین دورهی جایزهی جلال آلاحمد در بخش نقد ادبی، سال ۱۳۹۰)

در جلد دومِ این کتاب، همچون جلد نخست، آشنایی با شالودههای نظریِ داستان کوتاه پیششرط نقد فرض شده است. از این رو، نویسنده در فصلهای اول و دوم عناصر و ویژگیهای داستان کوتاه مدرن را شرح میدهد. ساختار سه فصل بعدی از این قرار است که ابتدا یکی از نظریههای داستان کوتاه مدرنیستی با بسط و تکمیل و افزودنِ نکات و مثالهای روشنگر، معرفی میشود و سپس نمونههایی ممتاز از داستان مدرن ایرانی از منظر همان نظریه مشروحاً مورد بررسی قرار میگیرند. به منظور آشناییِ بیشترِ خواننده با جریانهای داستاننویسی در دهههای اخیر و گسترهی مضامین آن، در فصل آخر شش نمونهی شاخصِ دیگر از داستانهای مدرن ایرانی نقد شدهاند. رویکرد نویسنده در این مجلد، مانند مجلد قبلی، میانرشتهای است و او به نقاشیهای امپرسیونیستی، شعرهای ایماژیستی و فیلمهای سینمایی میپردازد تا چهارچوبی برای فهم و نقد داستان به دست دهد. آخرین داستان بررسیشده در کتاب حاضر، یکی از نخستین آثار واجد ابتکارهای فراداستانی در ایران است و حرکت داستان کوتاه ما به سوی پسامدرنیسم را نشان میدهد که موضوع جلد سومِ کتاب حاضر است. در جلد دومِ این کتاب، نویسنده علاوه بر تحلیلهای موردی و اشاره به داستانهای متعدد، مجموعاً پانزده داستان کوتاه مدرن ایرانی را به تفصیل نقد کرده است.